- ونه شیر
از توابع بندپی بابل
معنی ونه شیر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ گِ)
لغت نامه دهخدا
به عربی حجراللبنی خوانند. رنگ آن خاکستری رنگ باشد چون به آب بسایند از وی چیزی مانند شیر بیرون آید و بطعم شیرین باشد و بر چشم کشند سیلان آب را برطرف کند. (از برهان) (آنندراج)
(مَ مَ کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش مرکزی شهرستان مراغه با 235 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(وَ لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان ویسۀ بخش مریوان شهرستان سنندج. سکنۀ آن 680 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(دِهْ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان پشتکوه بخش نیر شهرستان یزد. واقع در 35هزارگزی شمال باختری نیر. دارای 1046 تن سکنه می باشد. آب آن از قنات تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
(گَ رَ قَ عَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان منگور بخش حومه شهرستان مهاباد واقع در 72 هزارگزی جنوب باختری مهاباد و27 هزارگزی باختر شوسۀ مهاباد به سردشت. کوهستانی و سردسیر سالم و سکنۀ آن 25 تن و آب آن از رود خانه بادین آباد است. محصول آن غلات، توتون، حبوب و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(ژَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شیر بزرگ. شیر کلان. شیر خشمناک. رجوع به ژنده شود:
زمانی همی بود سهراب دیر
نیامد بنزدیک او ژنده شیر.
فردوسی
زمانی همی بود سهراب دیر
نیامد بنزدیک او ژنده شیر.
فردوسی
(تَ رَ / رِ یِ)
لغت نامه دهخدا
تره ای است که بغایت تلخ بود. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). تره ای باشد شبیه تبرخون (ترخون) لیکن به غایت تلخ است. (برهان) (انجمن آرا) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(خَ دَ / دِ یِ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از بروز غضب باشد نه از ظهور مزاح و هزل. (انجمن آرای ناصری) :
خندۀ شیر و مستی پیل است.
حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری)
خندۀ شیر و مستی پیل است.
حکیم سنائی (از انجمن آرای ناصری)
(نِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان گورائیم بخش مرکزی شهرستان اردبیل واقع در سی هزارگزی جنوب اردبیل و 19 هزارگزی شوسۀ تبریز- اردبیل. این دهستان کوهستانی ولی معتدل است. 945 تن سکنه دارد که ترک زبانند. دهکدۀ مزبور از چشمه مشروب میشودو محصولش غلات است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی به قالی بافی آشنا هستند. راه آنجا مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ج 4 ص 187)
(وِ هََ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزو دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین در 24 هزارگزی راه شوسه، دارای 144 تن سکنه و ایلات نشین است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
از مراتع لنگای عباس آباد
چقدر فاصله، کلمه ای است که در مقام پرسش و آگاهی از دوری
گیاهی بوته ای با برگ های سرخ، گل زرد و ساقه ی نرم که داخل آن
نوعی سبزی که شیره ی آن را در شیر گاو و گوسفند ریزند و از آن
تدبیر، سیاست، ادا و اطوار
دزد بچه، بچه دزد، مامای محلی، قابله
چوبی سرکج که از آن جهت جا به جا کردن آتش استفاده کنند
از انواع محصولات لبنی
نقطه ی دور
تشتکی چوبی که در آن برنج شویند